HIP hip "Nostalgia is not what it used to be." - Simone Signoret
In last month’s HIPhip, you would have read about many composers re-arranging existing works. This is not all: -
J.S. Bach would also take an already "complete" piece and somehow find space to weave new, self-contained parts into its tapestry, rather than simply doubling existing ones. For instance, for the Sinfonia of BWV 174, the first movement of the third Brandenburg Concerto (BWV 1048), already with ten parts, received a further three oboes and two horns that sound as though they have always been there. Perhaps even more astounding is the opening chorus of Cantata BWV 110: With the alteration of only six bars, a whole chorus was superimposed onto the opening movement of the 4th Orchestral Suite (BWV1069).
Today's "new" premiere, Sneeuw, by Hoite Pruiskma (set to text by Jelle Draijer), combines this tradition of re-working with a more modern compositional approach. Hoite writes: "Snow is, in short: A composition in which we as listeners sneak into the thoughts of someone who is walking in the snow and connecting their thoughts with fragments of Bach’s Mattheus Passion. The music is written in a contemporary musical language for Baroque instruments with their specific sounds and styles." Mike Diprose May 2010 top
We lijken het verleden soms als inferieur en aandoenlijk te zien. We accepteren en bewonderen de techniek van beeldend kunstenaars en de ouderwetse taal van schrijvers, maar ondanks het respect voor wat de componisten konden, blijkt het verleidelijk te zijn om laat-20e-eeuwse stijl-ideeën en technologische "verbeteringen" toe te passen op de muziek van 300 jaar geleden, omdat "ze het toen zo gedaan zouden hebben als..." Met De Swaen maken we zo min mogelijk compromissen in de keus van instrumenten, we blijven onderzoeken en vragen stellen en vinden oplossingen door "opnieuw te beginnen" vanuit hoe ze het toen deden, niet hoe ze het gedaan zouden hebben als... In de18e eeuw speelde geld -net als nu- een belangrijke rol. Graupner, Endler, Telemann en met name Handel hadden goed betalende posities aan adellijke hoven. J.S. Bach’s aanstelling in Leipzig was relatief slecht betaald. Voor ons nu echter een voordeel: hij hoefde niet te voldoen aan de eisen van een edelman -met een wellicht dubieuze smaak- maar slechts aan die van hemzelf en de "Hoogste" autoriteit- in creatieve zin was hij dus relatief vrij. In de HIPhip van vorige maand kon u lezen over hoe componisten delen van composities van zichzelf en anderen hergebruikten. De première van vandaag Sneeuw van Hoite Pruiksma is een voorbeeld van een werk waarin flarden van een andere compositie (de Matthaus Passion van J.S. Bach) op een hedendaagse manier zijn verwerkt. Meer over Sneeuw vindt u HIER. |